Friday 19 May 2017

SAKADANG KUYA JEUNG SAKADANG MONYET BALAP LUMPAT






Dina hiji isuk di hiji leuweung. Sakadang Monyet jeung Sakadang Kuya papanggih deukeut hawangan. Maranehanna ngobrol bari moyan. Sakadang Monyet mulai nunjukkeun kasombonganna.

“Heh, Sakadang Kuya… meneh nyaho teu? Kula kaasup sato di ieu leuweung anu lumpatna pangtarikna…,”

“Enya kitu? Ah mun kitu hayu balapan jeung kula..” Ceuk Sakadang Kuya ngarasa ngewa sapedah Sakadang Monyet unggal ngobrol sok ngagulkeun dirina.

“Naon? Andika ngajak balap jeung Kula? Teu salah?” cakakak atuh Sakadang Monyet nyengseurikeun.

Sakadang Kuya unggek.

“Heh Sakadang Kuya andika boro-boro balap lumpat lempang ge saengkog-saengkog estuning matak kesel nu nungguan…. Ulah ngimpi hirup the yeuh Sakadang Kuya…,” cakakak deui Sakadang Monyet mani ngeunah seuri.

“Eh, sembarangan. Hayu urang buktikeun. Isukan ku kuring andika ditunggu didieu! Kuring deuk make baju anu buluna bodas di luhur sirah sangkan andika bisa nyaksikeun kuring lumpat di luhur jukut anu luhur. Yuk urang patarung  balap lumpat ngaliwatan opat anak gunung Cireme nu luhur ieu. Saha anu diantara urang bakal nepi ka anak gunung nu kaopat tiheula. Hartina manehna nu meunang. Kumaha? Andika wani?” Eta Sakadang Kuya pok nyarita panjang kali lebar estuning bener-bener serius.

Atuh Sakadang Monyet nyengir bari seuri cakakakan.”Ari andika keur ngimpen? Saha anu bisa nandingan kula dina lumpat di ieu leuweung? Duh Sakadang Kuya….. Cing hayu urang buktikeun!” pokna deui bari ngaremehkeun.

“Menggeus tong sombong heula Sakadang Monyet…. Hayu urang buktikeun isukan nya….,” pok Sakadang Kuya bari neuteup Sakadang Monyet anu masih cengar-cengir teu percaya ku tantangan Sakadang Kuya. Jauh di jero hatena mah Sakadang Kuya ngaku yen manehna moal bakal meunang balap lumpat ngalawan Sakadang Monyet. Tapi Sakadang Kuya geus teu kuat ngadenge kasombongan Sakadang Monyet salila ieu.

Teu karasa waktu geus nepi ka tengah poe. Sakadang Kuya mulang ka imahna bari nyiapkeun siasat. Manehna ngumpulkeun sakabeh dulurna. Sakabeh Sakadang Kuya sadudulur kudu make bulu anu warna bodas di luhur sirah maranehannana, jeung nyokot posisi diluar jalur balap lumpat anu geus ditangtukeun jeung Sakadang Monyet. Aya anu sia-siap di handapeun juranng, aya anu cangogo di luhur gunung, jeung disababaraha tempat anu geus ditangtukeun. Sementara manehna siap-siap di anak gunung kaopat nu dijangjikeun minangka tempat finish dina adu lumpat harita.

Isukna Sakadang Monyet dating ka sisi hawangan kalayan sombong. Manehna deuk nempo bulu bodas nu ayaa di sela jujukutan. “Wah bener sigana Sakadang Kuya menggeus siap pikeun diadu lumpat jeung kula…,” pikir Sakadang Monyet.

“Awas….Siap…Mulai…!” Ceuk Sakadang Monyet kalayan sora anu lantang. Berebet Sakadang Monyet lumpat. Ditukang Sakadang Kuya tinggaleun di tukang.

Barang nepi ka anak gunung kahiji, pohara kagetna Sakadang Monyet nempo Sakadang Kuya geus aya di luhur gunung. Estuning teu nyadar mun manehna keur dibobodo ku Sakadang Kuya. Sakadang Monyet nambah lincah lumpatna bari teu poho gugulayutan jeung loloncatan nyekel ka dadahanan. Manehna naek gunung turun jurang. Tapi barang nepi ka gunung nu kadua, Sakadang Kuya sihoreng geus dihareupeun. Atuh Sakadang Monyet beuki panas. Nepi teu karasa ngaliwatan gunung katilu. Nepi ka gunung kaopat di garis finish adu lumpat.

Saat Monyet hampir mencapai bukit pertama, ia kaget melihat kura-kura sudah berada di atas bukit. Tidak radar bahwa ia sedang dikerjai kura-kura, Monyet menambah kencang larinya dan berhasil mendahului kura-kura di atas bukit pertama. Namun, saat menuruni bukit, Monyet kembali melihat kura-kura sudah berada di lembah.

 Monyet semakin mempercepat larinya menyusul kura-kura di lembah. Tapi, menjelang bukit kedua, lagi-lagi Monyet mendapati kura-kura telah mendahuluinya berada di atas sana. Begitu seterusnya hingga di lokasi ketiga. Monyet selalu mendapati kura-kura telah ada di depannya, di sepanjang jalur lomba. Barang rek nepi pisan ka garis finish, ari pucunghul Sakadang Kuya dihareupeun nyorakan Sakadang Monyet.

“Kula Meunang…. Kula Meunang,” ceuk Sakadang Kuya bari cakakak nyengseurikeun Sakadang Monyet nu kakara nepi. Atuh harita Sakadang Monyet anu biasna sombong ngadadak tungkul kaeraan ku Sakadang Kuya anu salila ieu terkenal leumpangna saengkod-saengkod.***

0 comments:

Post a Comment