Kacarioskeun
mangsa baheula. Pulau Jawa masih mangrupa leuweung jeung jarang kasorang ku manusa. Aya
hiji karajaan namina Medang Kamulan anu diparentah
ku hiji raja namina Prabu Dewata Cengkar
anu buringhas sarta resep neda jalmi. Saban dinten sang raja ngamangsa saurang
jalmi anu dibawa ku Patih Jugul Anom. Kaayaan ieu ngakibatkeun rahayat di
nagari Medang Kamulan estuning hirup dina kasieun. Nu antukna seueur anu ngungsi
ka karajaan sanes pikeun nyalametkeun diri ti Prabu Dewata Cengkar.
Di hiji lembur
Medang kacarioskeun aya saurang nonoman namina Aji Saka anu sakti, purah tutulung ka sakur jalmi kasusahan. Hiji dinten,Aji Saka junun nulungan saurang aki-aki anu nuju dianiaya
ku dua begal. Eta aki-aki akhirna ditulungan terus dijadikeun bapak angkat ku
Aji Saka. Sihoreng eta aki-aki teh salah saurang pengungsi ti Medang Kamulan.
“Janten
aki teh ngahaja ngungsi ti Karajaan Medang Kamulan?” tumaros Aji Saka ka eta
aki-aki.
“Sumuhun,
Ujang.... Margi Karajaan Medang Kamulang ayeuna diparentah ku hiji raksasa anu
buas tur kaemamanna ngamangsa manusa. Ku sabab eta, unggal dinten ponggawa
karajaan bakal masrahkeun saurang rakyat, utamina anu geus kolot siga aki
pikeun jadi mangsa Prabu....,” saur eta aki-aki nyarioskeun kaayaan di
nagarana.
Ngadangu carios ngeunaan kebuasan Prabu Dewata
Cengkar, Aji Saka ngagaduhan niat kangge nulungan rahayat Medang Kamulan. Harita
keneh Aji saka indit ka Medang Kamulang.
Nepi ka
Medang Kamulang, Aji Saka nyanghareupan sagala rintangan jeung halangan ti
ponggawa Prabu Dewata Cengkar anu mangrupa-rupa siluman jeung jurig nyiri wuri
nu aya di sakuriling bungking leuweung anu kalangkungan. Nepi ka tarung salami
tujuh tujuh wengi jeung jurig siluman leuweung anu diliwatanna, kulantaran Aji
Saka nampik pikeun dijadikeun budak ku
jurig leuweung.
Aji saka
anu sakti mandra guna akhirna bisa ngelehkkeun sakabeh jurig leuweung nepi ka
eta jurig diusir jauh ti eta leuweung. Saentos tarung, Aji Saka neraskeun lalampahanana
pikeun nepangan Prabu Dewata Cengkar di istanana.
Aji Saka nepi
di Karajaan Medang Kamulan anu sepi. Di karaton, Prabu Dewata Cengkar nuju
ngamuk kumargi Patih Jugul Anom henteu nyandak korban pikeun kadaharan Sang Prabu.
Ningali kitu, aju Saka anu pinuh ku wawaneng, langsung nyamhareupan San Prabu.
Ningali kitu, aju Saka anu pinuh ku wawaneng, langsung nyamhareupan San Prabu.
“Sampurasun
Sang Prabu,” saur Aji Saka bari nyembah ka Sang Parbu.
“Rampes.......Haha.....saha
andika? Rupana anu kasep ngalempereng koneng matak lapar ieu tikoro
aing.....Hahaha...,” Prabu Dewata Cengkar ningali Aji Saka anu keur ngamuk
ngadadak eureun. Tikorona ngadadak lapar ningali Aji Saka di hareupeunna.
“Ampun
Sang Prabu, sumangga abdi pasrah sumerah diri bade dikumahakeun.....,” saur Aji
Saka.
“Bener
andika geus siap jadi kadaharan kula, heh manusa?” Prabu Dewata Cengkar bari
niat rek newak awak Aji Saka.
Aji Saka
nyingcet, bari pok, “Sabar, Sang Prabu! Abdi kersa janten mangsa Sang Prabu
tapi nuhunkeun syarat!”
“Hahaha.....
Sayarat naon wae anu dipikahayang ku andika bakal dikabulkeun ku kaula....
hahaha...,” saur Prabu Dewata Cengkar anu tos teu kiat nahan lapar ningali Aji
Saka.
Aji Saka
muka sorban anu dipakena, terus saurna,”Syaratna sim kuring nuhunkeun imbalan
tanah karajaan salega ieu sorban....Sang Prabu.”
“Tanah karajaan
salega eta sorban anu sagede kutil eta? Teu Masalah..... Ku kula pasti
dikabulkeun...!” Prabu Dewata Cengkar nyakakak seuri nepi dunya asagempa bumi.
“Ampun
Sang Prabu, pami kitu samemeh sim kuring ninggalkeun ieu dunya janten mangsa
Sang Prabu.... Sim Kuring nuhunkeun Sang Prabu nedunan syarat sim kuring kangge
ngukur tanah salega ieu sorban. Pami tos diukur tur diwatesan....
Sumangga sim kuring nyanggakeun sadaya-daya ka Sang Prabu!” ucap Aji Saka deui.
“Haha......hayu
ayeuna keneh ku kaula diukurkeun....,” Sang Prabu bari nyandak sorban Aji Saka
pikeun ngukur tanah karajaan.
Barang bray
sorban dibuka diamparkeun kangge ngukur tanah karajaan. Eta sorban terus
manjangan teu eureun-eureun nepi ka panjangna eta sorban ngaleuwihan tanah
Karajaan Medang Kamulang. Prabu Dewata
Cengkar kontan ngamuk kulantaran ngukur tanahna teu nepi-nepi. Sabot Prabu
Dewata Cengkar ngamuk, ujug-ujug aya angin gede pohara. Nepi ka akhirna eta sorban
Aji Saka meulit awak sang Prabu, nepi ka sakujur awak Sang Prabuk kabeulit eta
sorban. Eta sorban estuning meulit ti luhur sirah sang Prabu nepi ka meulit
kadua leungeun jeung tungtung handap sukuna. Antukna Sang Prabu teu bisa
kukumaha.
“Auwwww......,”
teu lila Sang Prabu gegerung lantaran tikosewad ka sagara laut kidul anu
ombakna umpal-umpalan. Gejebur.......awak Sang Prabu diteleg ombak gede tilelep
ka laut kidul anu jero pisan, tur teu katulungan deui.
Kajadian ieu,
estuning disambut bagja ku kabeh rahayat Medang Kamulang. Lantaran sadaya
rahayat bebas tina mangsa Sang Prabu. Aji Saka, dinobatkeun ku rahayat pikeun
mingpin karajaan. Diangkat jadi Raja Medang Kamulang. Ti saprak harita Karajaan
Medang Kamulang hirup kalayan aman tur sejahtera.
0 comments:
Post a Comment