Dina hiji isuk di hiji leuweung. Sakadang Monyet jeung Sakadang Kuya
papanggih deukeut hawangan. Maranehanna ngobrol bari moyan. Sakadang Monyet mulai
nunjukkeun kasombonganna.
“Heh, Sakadang Kuya… meneh nyaho teu? Kula kaasup sato di ieu
leuweung anu lumpatna pangtarikna…,”
“Enya kitu? Ah mun kitu hayu balapan jeung kula..” Ceuk Sakadang
Kuya ngarasa ngewa sapedah Sakadang Monyet unggal ngobrol sok ngagulkeun
dirina.
“Naon? Andika ngajak balap jeung Kula? Teu salah?” cakakak atuh
Sakadang Monyet nyengseurikeun.
Sakadang Kuya unggek.
“Heh Sakadang Kuya andika boro-boro balap lumpat lempang ge
saengkog-saengkog estuning matak kesel nu nungguan…. Ulah ngimpi hirup the yeuh
Sakadang Kuya…,” cakakak deui Sakadang Monyet mani ngeunah seuri.
“Eh, sembarangan. Hayu urang buktikeun. Isukan ku kuring andika
ditunggu didieu! Kuring deuk make baju anu buluna bodas di luhur sirah sangkan
andika bisa nyaksikeun kuring lumpat di luhur jukut anu luhur. Yuk urang
patarung balap lumpat ngaliwatan opat anak
gunung Cireme nu luhur ieu. Saha anu diantara urang bakal nepi ka anak gunung
nu kaopat tiheula. Hartina manehna nu meunang. Kumaha? Andika wani?” Eta
Sakadang Kuya pok nyarita panjang kali lebar estuning bener-bener serius.
Atuh Sakadang Monyet nyengir bari seuri cakakakan.”Ari andika keur
ngimpen? Saha anu bisa nandingan kula dina lumpat di ieu leuweung? Duh Sakadang
Kuya….. Cing hayu urang buktikeun!” pokna deui bari ngaremehkeun.
“Menggeus tong sombong heula Sakadang Monyet…. Hayu urang
buktikeun isukan nya….,” pok Sakadang Kuya bari neuteup Sakadang Monyet anu
masih cengar-cengir teu percaya ku tantangan Sakadang Kuya. Jauh di jero hatena
mah Sakadang Kuya ngaku yen manehna moal bakal meunang balap lumpat ngalawan
Sakadang Monyet. Tapi Sakadang Kuya geus teu kuat ngadenge kasombongan Sakadang
Monyet salila ieu.
Teu karasa waktu geus nepi ka tengah poe. Sakadang Kuya mulang ka
imahna bari nyiapkeun siasat. Manehna ngumpulkeun sakabeh dulurna. Sakabeh Sakadang
Kuya sadudulur kudu make bulu anu warna bodas di luhur sirah maranehannana,
jeung nyokot posisi diluar jalur balap lumpat anu geus ditangtukeun jeung
Sakadang Monyet. Aya anu sia-siap di handapeun juranng, aya anu cangogo di
luhur gunung, jeung disababaraha tempat anu geus ditangtukeun. Sementara manehna
siap-siap di anak gunung kaopat nu dijangjikeun minangka tempat finish dina adu
lumpat harita.
Isukna Sakadang Monyet dating ka sisi hawangan kalayan sombong. Manehna
deuk nempo bulu bodas nu ayaa di sela jujukutan. “Wah bener sigana Sakadang
Kuya menggeus siap pikeun diadu lumpat jeung kula…,” pikir Sakadang Monyet.
“Awas….Siap…Mulai…!” Ceuk Sakadang Monyet kalayan sora anu
lantang. Berebet Sakadang Monyet lumpat. Ditukang Sakadang Kuya tinggaleun di
tukang.
Barang nepi ka anak gunung kahiji, pohara kagetna Sakadang Monyet
nempo Sakadang Kuya geus aya di luhur gunung. Estuning teu nyadar mun manehna
keur dibobodo ku Sakadang Kuya. Sakadang Monyet nambah lincah lumpatna bari teu
poho gugulayutan jeung loloncatan nyekel ka dadahanan. Manehna naek gunung
turun jurang. Tapi barang nepi ka gunung nu kadua, Sakadang Kuya sihoreng geus
dihareupeun. Atuh Sakadang Monyet beuki panas. Nepi teu karasa ngaliwatan
gunung katilu. Nepi ka gunung kaopat di garis finish adu lumpat.
Saat Monyet hampir mencapai bukit pertama, ia kaget melihat
kura-kura sudah berada di atas bukit. Tidak radar bahwa ia sedang dikerjai
kura-kura, Monyet menambah kencang larinya dan berhasil mendahului kura-kura di
atas bukit pertama. Namun, saat menuruni bukit, Monyet kembali melihat
kura-kura sudah berada di lembah.
Monyet semakin mempercepat larinya menyusul kura-kura di lembah. Tapi, menjelang bukit kedua, lagi-lagi Monyet mendapati kura-kura telah mendahuluinya berada di atas sana. Begitu seterusnya hingga di lokasi ketiga. Monyet selalu mendapati kura-kura telah ada di depannya, di sepanjang jalur lomba. Barang rek nepi pisan ka garis finish, ari pucunghul Sakadang Kuya dihareupeun nyorakan Sakadang Monyet.
“Kula Meunang…. Kula Meunang,” ceuk Sakadang Kuya bari cakakak
nyengseurikeun Sakadang Monyet nu kakara nepi. Atuh harita Sakadang Monyet anu
biasna sombong ngadadak tungkul kaeraan ku Sakadang Kuya anu salila ieu
terkenal leumpangna saengkod-saengkod.***
0 comments:
Post a Comment